ارسال زهر عقرب

ارسال زهر عقرب

عقرب ها

عقرب ها (کژدم ها) یک گروه از بند پایان هستند که 8 پا و نیشی با زهره کشنده دارند؛ که نیش آن در نوک دم قرار گرفته است. عقرب ها شکارگر بوده و شب‌ها به آرامی به فعالیت‌های زیستی خود می‌پردازند. همچنین بیشتر در آب و هوایی گرم فعال می باشند. آنها عمدتاً در بیابان ها زندگی کرده و دارای بیش از 2500 گونه توصیف شده هستند.

زهر عقرب

زهر کژدم یا عقرب، مایعی بی‌رنگ و شفاف است که خواص قلیایی تا خنثی دارد که در واقع نوعی پروتئین محسوب می شود. زهر عقرب از عناصری مثل کربن، هیدروژن، گوگرد و نیتروژن تشکیل شده و شامل پروتئین‌های مختلفی مانند توکسین و آنزیم می باشد. زهر بیشتر عقرب های سمی موجب از بین رفتن گلبول های قرمز خون شده و در محل گزیده شده نیز تغییر رنگ موضعی و تورم دردناک ایجاد می شود. علاوه بر آسیب رسیدن به گلبول های قرمز، زهر عقب علائم عصبی نیز ایجاد می‌کند که شامل تشنج، بی قراری، آبریزش از دهان، راه رفتن نامتعادل، انقباضات ماهیچه‌ای، حساسیت شدید پوست به لمس و کاهش کارکرد سیستم تنفسی می باشد.

خطرناک‌ترین انواع عقرب

اینکه برخی افراد می گویند، خطرناک بودن عقرب به رنگ آن بستگی دارد و معتقدند که فقط عقرب زرد یا عقرب سیاه خطرناک است، شایعه ای بیش نیست. رنگ عقرب هیچ نقشی در غلظت سم یا خطرناک بودن آن ندارد. در ناحیه های خشک و گرمسیر، سم عقرب ها دارای غلظت بالایی می باشند. عقرب برای جایگزینی سم خود نیازمند تغذیه بیشتری است، برای همین زیاد مایل نیست که سم خود را هدر دهد. بنابراین خطرناک‌ترین عقرب‌ها نیز هنگام گزش انسان معمولاً تمامی سم خود را تزریق نمی‌کنند؛ زیرا عقرب در مصرف سم صرفه‌جویی کرده و همیشه در گزش اول با تزریق مختصری آنزیم سعی در دور کردن دشمن دارد.

خواص درمانی زهر عقرب (کژدم)

می توان برای تشخیص بیماری های شاخه ی سرطان مانند سرطان پوست، مری، ریه، رحم و غیره، از زهر عقرب (کژدم) استفاده کرد. همچنین یکی دیگر از کاربردهای این زهر در زمینه پزشکی، استفاده در اختلالات انعقادی، بیماری های عروقی و مغزی، فشار خون بالا و به عنوان آنتی بیوتیک بر علیه ویروس ها، قارچ ها، انگل ها و باکتری ها می باشد. از طرفی پروتئین های موجود در زهر عقرب می تواند برای درمان بیماری ها همانند روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید)، بیماری های التهاب روده و بیماری اسکلروز متعدد استفاده شود.

صادرات زهر عقرب

به طور کلی زهر عقرب (کژدم)، ماده اولیه صنایع داروسازی دنیا محسوب می شود و به دلیل وجود توکسین ها و پروتئین ها در آن و فرمولاسیون پیشرفته ای که دارد، قابل مشابه سازی نیست و شرکت های داروسازی نیازمند خرید این زهر از پرورش‌دهندگان هستند. معمولا مردم عقرب ها را به دلیل نیش زهرآگین و کشنده ای که در آنها وجود دارد، دوست ندارند. در میان چنین ترس و تنفری نسبت به عقرب ها، ثابت کردن این که آنها شر مطلق نیستند کار دشواری خواهد بود. اما همانطور که در پیش تر ذکر شد زهر عقرب بابت تمامی فوایدی که دارد، در زمره گرانترین مایعات دنیا قرار می گیرد.
Androctonus crassicauda(عقرب سیاه)
رنگی قهوه ای مانند تا سیاه داشته و قسمت های دم آن از ضخامت زیادی برخوردارند. اندازه بهترین آنها در بالغ ترین حالت، به حدود 10 سانتی متر میرسد.

Odontobuthus Doria

طول آن 7 تا 8.5 سانتی متر بوده و رنگ آن زرد می باشد. به راحتی توسط ساختارهای بسیار دندانه دار در شکمی دم تشخیص داده می شود.

Hottentot saulceyi

طول 7 تا 9 سانتی متر؛ کوچکترین گونه ها 3 سانتی متر طول دارند، در حالی که بزرگترین گونه ها به 10 تا 13 سانتی متر می رسد. آنها متعلق به رنگارنگ ترین گونه های عقرب هستند. رنگ پایه از زرد روشن تا سیاه متغیر است و بیشتر گونه ها به رنگ قهوه ای یا قرمز رنگ دیده می شوند. رنگ ممکن است بین افراد یک گونه یا در میان جمعیت های منطقه متغیر قابل توجهی باشد.

Hottentotta jayakari

طول بزرگسالان این نوع معمولا 5 سانتی متر می باشد. کاراپاس و ترژیت‌ها (Carapace and tergites) معمولاً نارنجی یا قهوه‌ای بوده و چشم‌ها با رنگ سیاه احاطه شده‌ اند. ترژیت ها اغلب دارای یک نوار میانی قهوه ای مایل به زرد کم رنگ تر هستند. بخش های متاسومی I تا III به رنگ زرد نارنجی تا قهوه ای نارنجی بوده و بخش های IV و V اغلب تیره تر می باشند. وزیکول تلسون به رنگ زرد نارنجی تا قهوه ای نارنجی است و آکولئوس معمولاً بیشتر مایل به قرمز یا نارنجی مایل به قرمز است. پدیپالپ فمور به رنگ زرد نارنجی، کشکک و چلا با رنگدانه تاریک قهوه ای مایل به قرمز هستند. پاها زرد تا نارنجی یا گاهی زرد مایل به سبز بدون علامت می باشند.

Mesobuthus eupeus

اندازه آنها 4 تا 5 سانتی متر می باشد. کل بدن، زرد تا قهوه ای مایل به زرد است. بخش های پشتی (ترژیت) مزوزوما اغلب دارای نوارهای نامنظم طولی بوده که سیاه تا قهوه ای تیره هستند. آنها دو شکل جنسی را نشان می دهند، ماده های بالغ، به طور کلی بزرگتر از مردان هستند اما تعداد دندان های پکتینال کمتری دارند (16 تا 23، در مقابل 22 تا 28 در مردان). پدیپالپ ها حداکثر ده ردیف مورب گرانول روی انگشت ثابت و یازده ردیف در انگشت متحرک دارند. پدیپالپchelae  (گیره ها) از کشکک (بخشIV) پهن تر است. بخش های متاسوم ضخیم و دارای هشتکیل (octocarinate) هستند. تلسون زیر کروی باسطح پشتی صاف است.

Hottentotta Schach

طول کلی آنها 10 تا 13 سانتی متر است. Trichobothrium در انگشت ثابت پدیپالپ بین تریکوبوتریا و est Male با بخش‌های متاسومی و پدیپالپ کمی بلندتر و باریک‌تر، پهنای پدیپالپ چلا، در هر دو جنس یکسان است. تعداد دندان های پکتینال در جنس نر 33 تا 35 و در جنس ماده 26 تا 29 است. تقریباً تمام بدن هیرسوت، پدیپالپ، سطح پشتی مزوزوم، پاها، سطوح جانبی و شکمی بخش‌های متاسومی و وزیکول به شدت پر مو می‌کند. موهای روی کشکک پدیپالپ بلند هستند. رنگ سبز متمایل به زرد به جز کشکک سیاه و چلای پدیپالپ، قسمت قدامی کاراپاس، تلسون و بخش های متاسومی چهارم و پنجم است.

استخراج زهر

زهر از طریق تحریک الکتریکی تلسون عقرب با مجموعه تحریک استاندارد به دست می آید و در ظرف شیشه ای استریل جمع می شود.

نگهداری و ذخیره سازی

ونوم منجمد شده و در ظروف شیمیایی غیر موثر (در تماس با شیشه یا آلیاژ فلز خالص) با میکرو فریزر با دمای ثابت و سیستم هشدار اضطراری نگهداری می شود.