حیوان خانگی

در زمینه حیوان خانگی میشود گفت که ، منظور شریکی زندگی کردن انسان‌ها با حیوانات در منزل، نگه‌داری، پرورش و مراقبت از آن‌ها انتخاب می‌شوند. با توجه به تحقیقات علمی، داشتن حیوان خانگی می‌تواند برای افرادی که آن‌ها را نگه‌داری می‌کنند، سودمند باشد :

1. رفع تنهایی و استرس: فضای زندگی برای هر شخصی از اهمیت بسزایی برخوردار است و زندگی همراه با حیوان خانگی می‌تواند احساس کردن رفاه روانی را برای آن افراد فراهم کند. با نگه‌داشتن حیوان خانگی، شخصیت افراد بهبود پیدا کرده و استرس روزانه خود را کاهش می‌دهند.

2. توسعه مهارت‌های اجتماعی: نگه‌داری حیوان خانگی، افراد را به فعالیت‌هایی چون مراقبت، کنترل هیجان‌های حیوان خانگی و … ترغیب کند. این مهارت‌هایی که از قبیل مهارت‌های اجتماعی، مراقبت از دیگران، خودسازی و ذوب شدن در محیط جمعی است، با گرفتن حیوان خانگی، توسعه پیدا می‌کند.

3. افزایش تمرکز و توجه: نگه‌داشتن حیوان خانگی، برای افراد زمینه‌‌ای برای گرفتن مسئولیت قوی فراهم می‌کند.

4. حمایت از سلامتی روانی: با توجه به تحقیقات، افرادی که دارای حیوان خانگی هستند و روی پرورش و مراقبت از آن‌ها تمرکز دارند، معمولاً در وضعیت سلامت روانی بهتری هستند. در طول روز، داشتن شریک به آنها احساس رفاه روانی می‌دهد.

تحقیقاتی برای بیان سود و زیان داشتن یک حیوان در خانه به عمل آمده است و طبیعی است که با توجه به جنس حیوان و سلیقه افراد می‌توان دید که داشتن حیوان خانگی برایشان بهتر است یا خیر.

حیوانات خانگی، اغلب به عنوان یکی از اعضای خانواده محسوب می‌شوند و برای افرادی که از آنها مراقبت می‌کنند، عزیز و گرامی هستند. هر چند، نگهداری حیوانات خانگی خود به تنهایی یک چالش است .

 مهمترین موضوعات موردنیاز برای نگهداری حیوان خانگی مانند تغذیه مناسب، شستشو و بهداشت، فضای زندگی و تربیت و آموزش آنها :

1 – تغذیه:

تغذیه حیوان خانگی بسیار مهم است و رعایت نیازهای غذایی آن، بسیار ضروری است. هر نوع حیوانی نیازهای تغذیه ای متفاوتی بسته به سن، وزن، فعالیت برای رسیدن به رژیم غذایی متعادل دارد.

2 – بهداشت و شستشو:

در نگهداری حیوان خانگی، بهداشت و شستشو بسیار مهم هستند و نباید در نظافت پوست و مو حیوان کاستی و غصوری شود. بسته به نوع مو حیوان ، نیاز به انواع شستشو و دوش دادن دارند که بستر سالمی برای رشد و تکامل آنها فراهم می‌کند.

3 – فضای زندگی:

هر نوع حیوانی به محیط زیستی منحصر به فردی برای زندگی نیاز دارد. بدنبال این موضوع محیط زیست حیوان خانگی باید با توجه به نکات بهداشتی ایجاد شود و هر کدام از نژادها، به فضای خاصی برای زندگی و تکامل خود نیاز دارند که باید الزامات مختلفی از جمله وسایل بازی، هوای مناسب، غذای کافی و آب برخوردار باشد.

4 – آموزش و تربیت:

تربیت حیوان جهت تطابق با فضای خانگی برای رفتار بهتر آن مهم است. به تربیت و آموزش برای یادگیری فرمان، نوع مکانیزم ارتباط با صاحب شناخت داشته باشد تا ارتباط عمیق تر با صاحبش برقرار کند.

نگهداری از حیوان خانگی نیازمند برنامه ریزی، تلاش و دانش متناسب با نژاد آن است.

شناخت رفتار حیوانات و زبان بدن حیوانات، موضوعی است که به عنوان یکی از مهمترین حوزه‌های تحقیقاتی در زیست‌شناسی، محیط زیست و علوم اجتماعی شناخته می‌شود. این حوزه مطالعاتی به جای نگرانی از آنچه حیوان خواهان گفتن نظر خود است، به شناخت رفتارهای روحی، رفتار شناختی و رفتارهای تعاملی حیوانات در مواجهه با محیط زیست و دیگر حیوانات تمرکز دارد.

زبان بدن حیوانات به‌طور کلی مجموعه‌ای از علائم و عملکردهای غیرکلامی است که حیوانات را قادر به ارتباط و انتقال پیش‌فرض‌هایی که دارند می‌سازد. . به عنوان مثال، وقتی یک سگ دم اش را بالا می‌برد، واضح است که خوشحال است و آماده به بازی‌های دوچرخه می‌شود. همچنین، زبان بدن حیوانات شامل زمینه‌ای از شناخت حسی است.

علائم زبان بدن حیوانات معمولاً شامل تعاملات فردی و اجتماعی، اعمال تفریحی و نشانه‌های ناشی از حالت‌های مختلف مانند ترس، خشم، درد، خستگی و غیره می‌شود. به عنوان مثال، وقتی یک گربه دمش را عمودی کند و پشت سرش را کج کند، به احتمال زیاد نشانگر این است که مسئولیت را به عهده می‌گیرد. همچنین، زبان بدن شامل نشانگرهای فرهنگی و رفتارهای اجتماعی نیز می‌شود.

زبان بدن حیوانات با زبان بدن انسان، شباهت زیادی دارد. در حقیقت، زبان بدن انسانها از زبان بدن حیوانات تحت تأثیر سازوکارهایی چون تکامل ، کپی برداری شده است.

برای مثال تربیت سگ‌ها، نیاز به هماهنگی بین صاحبان و سگ‌ها دارد تا به شکل موثری صورت پذیرد.

1. تعیین موقعیت رهبری: در تربیت سگ، باید تعیین کرد که چه کسی فرمان را برای سگ صادر می‌کند. بهترین راه برای این کار، آموزش دستورات پایه و رفتارهای اجتماعی است.

2. استفاده از پاداش: استفاده از پاداش در تربیت سگ به شکل موثری انجام می‌شود. با این روش، سگ متوجه می‌شود که هرگاه رفتار خوبی به نمایش گذاشت، این اقدام باعث به دست آوردن پاداش می‌شود.

3. تشخیص مرزها: برای تربیت سگ‌ها باید مرزهای خود را مشخص کرد و به آن‌ها توجه کرد. اگر سگ علایق و تمایلات صاحبانش را درک کند، احتمال بروز مشکلات کاهش می‌یابد.

4. شکیبایی، صبر و دقت: تربیت سگ‌ها نیاز به صبر و شکیبایی دارد و به میزان تلاشی که صاحبان سگ برای تربیت آن‌ها می‌کنند، بستگی دارد. اگر تلاشی برای تربیت سگ صورت نگیرد، نتیجه منفی خواهد داست.

در کل، تربیت سگ‌ها راهی فراتر از اموزش دستورات است و در این راه، صبر، شکیبایی و تمرکز درستی برای رسیدن به نتیجه مطلوب، مورد نیاز است. برای اطلاعات بیشتر با Sepehrbar Sahand Co در ارتباط باشید. همچنین مقاله هایی درمورد حساسیت در حیوانات، بیماری حیوان خانگی و… وجود دارد که می توانید از سایت ما مطالعه کنید.