ارائه چنین تصویری از شهرهای آینده این سوال را در ذهن‌ ایجاد می‌کند که آیا با به حرکت درآمدن تاکسی‌ها و خودروهای پرنده و هواپیماهای بدون سرنشین باری آسمان به میزان خطرناکی شلوغ نخواهد شد؟

ریکی ساندو، موسس شرکت فرودگاه‌‌های شهری(Urban Air-Port) معتقد است که پاسخ به این سوال منفی است. چون که به نظر او با فراهم شدن زیرساخت‌های لازم برای فعالیت همزمان سیستم جدید حمل و نقل هوایی، خطرهایی که در حال حاضر متوجه این سیستم است، قابل رفع خواهد بود.

شرکت تحت مدیریت او موفق شده ساخت نخستین فرودگاه تاکسی‌های هوایی را در شهر کاونتریِ بریتانیا به پایان برساند. فرودگاهی که در حال برای به پرواز درآوردن هواپیماهای بدن سرنشین استفاده می‌شود ولی شرکت سازنده آن در تلاش است که آن را تا سال ۲۰۲۴ برای پرواز تاکسی‌های پرنده شهری آماده کند.

این شرکت قصد دارد در پنج سال آینده ۲۰۰ تاسیسات مشابه را در سراسر جهان بسازد.در همین حال، شرکت سوپرنال(Supernal) که در عرضه ساخت خودروهای پرنده فعالیت می‌کند، بر این باور است که استفاده از تاکسی‌های هوایی تا سال ۲۰۳۰ در جهان فراگیر خواهد شد.

آنها مدعی هستند که تاکسی‌های پرنده ساخت آنها الکتریکی هستند و با وجود برخورداری از توانایی حمل همزمان چهار مسافر، در طول پرواز فاقد سر و صدای رایج موتور هستند. البته گذشته از پیش‌بینی فعلی در مورد قیمت بالای تاکسی‌های پرنده، شرکت فرودگاه‌‌های شهری نیز اعلام کرده که هزینه تمام شده ساخت هر باند یا محل‌ برخاستن و فرود تاکسی‌های هوایی بین ۶ تا ۱۲ میلیون یورو خواهد بود.